Η απειλή της Τουρκίας είναι υπαρκτή. Το γεγονός και µόνο ότι ξεκίνησε µια κινητικότητα από την Ουάσιγκτον και άλλες πρωτεύουσες, στοχεύοντας προς την κατεύθυνση της Αγκυρας, έπρεπε να προβληµατίσει και να συνεφέρει τους πολιτικούς στην Ελλάδα και την Κύπρο…
Οι απειλές του Ταγίπ Ερντογάν εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου εκτοξεύονται σε καθηµερινή βάση, ενώ στην Αθήνα και τη Λευκωσία παρατηρείται µια νοσηρή και επικίνδυνη πολιτική ατµόσφαιρα. Παρακολουθώντας από µακριά, νιώθει κανείς πως το σκηνικό οµοιάζει µε ένα τοπίο πριν από την καταιγίδα. Το µείγµα της επιθετικότητας της Τουρκίας από τη µία και του πολιτικού διχασµού από την άλλη είναι µια καταστροφική συνταγή.
Όσοι είχαν το κουράγιο να παρακολουθήσουν από τις τηλεοπτικές οθόνες την αντιπαράθεση στη Βουλή, είµαι βέβαιος πως ένιωσαν το ίδιο. Αποκλείω βεβαίως τους φανατικούς κοµµατικούς πολίτες που δεν αλλάζουν γνώµη για τους ηγέτες και τα κόµµατά τους, ακόµα και να κατέβει ο Θεός στη Γη! Τα ίδια και τα αυτά συµβαίνουν στην Κύπρο. Η ανακοίνωση του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάικ Ποµπέο, για την απόφαση της αµερικανικής κυβέρνησης να παράσχει ∆ιεθνή Στρατιωτική Εκπαίδευση και Κατάρτιση (IMET) στην Κυπριακή ∆ηµοκρατία, µια εξέλιξη που εξόργισε την Τουρκία, θύµωσε και τους «κοµµουνιστές» του ΑΚΕΛ, που δεν χάνουν την ευκαιρία να τιµούν το «ένδοξο» παρελθόν της πρώην Σοβιετικής Ενωσης εις βάρος των συµφερόντων της Κύπρου.
Το πολιτικό προσωπικό στην Αθήνα και τη Λευκωσία έχει χάσει προ πολλού την… µπάλα στο παγκόσµιο πολιτικό γήπεδο. Οι πολιτικοί αναλώνονται στα εσωτερικά πολιτικά πράγµατα χωρίς να συµµετέχουν στις εξελίξεις, τουλάχιστον της ευρύτερης γειτονιάς µας, που επηρεάζουν δραµατικά την Ελλάδα και την Κύπρο. Σε άλλες χώρες, όλοι οι πολιτικοί συµµετέχουν στην κοινή προσπάθεια για την πατρίδα, ιδιαίτερα όταν ο κίνδυνος είναι ορατός, όπως στην περίπτωση των απειλών της Τουρκίας. Αρκεί να εξετάσουµε πώς αντιµετώπισαν τα απάνθρωπα µνηµόνια οι πολιτικοί των άλλων χωρών και πώς οι δικοί µας. Ο Σόιµπλε, υπό τη σκέπη και την κάλυψη της Ανγκελα Μέρκελ, µετέτρεψε στο τέλος τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών σε υποστηρικτές των µνηµονίων και τους εξευτέλισε.
Βεβαίως, τα µνηµόνια του ΣΥΡΙΖΑ ήταν καλύτερα από αυτά της Ν∆ και του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Και τα µνηµόνια της Ν∆ και του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ καλύτερα από αυτά του ΣΥΡΙΖΑ. Ο λαός υπέφερε το ίδιο και η χώρα είναι στην ίδια κατάσταση όπως και πριν από το 2010, όταν ο εξοχότατος Γεώργιος Παπανδρέου έθεσε την Ελλάδα κάτω από τα απάνθρωπα προγράµµατα των Ευρωπαίων εταίρων µας και του ∆ΝΤ. Πολλοί άνθρωποι στην Ελλάδα ξεχνούν ότι τα µνηµόνια ήταν ευρωπαϊκά και απλώς το Ταµείο σύρθηκε σε αυτά, για να έχουν κάλυψη οι Γερµανοί και οι Βόρειοι που εκδικήθηκαν τον ελληνικό λαό.
Η απειλή της Τουρκίας είναι υπαρκτή. Το γεγονός και µόνο ότι ξεκίνησε µια κινητικότητα από την Ουάσιγκτον και άλλες πρωτεύουσες, στοχεύοντας προς την κατεύθυνση της Αγκυρας, έπρεπε να προβληµατίσει και να συνεφέρει τους πολιτικούς στην Ελλάδα και την Κύπρο. Το θέαµα, την Πέµπτη, στην ελληνική Βουλή και οι καβγάδες στη Λευκωσία για τους Αµερικανούς, τους Ρώσους και τους Κινέζους αποδεικνύουν στους πολίτες όταν αν επιτεθεί ο Ταγίπ Ερντογάν, που µέχρι στιγµής δεν ακούει κανέναν, οι πολιτικοί θα τσακώνονται για το ποιος τον… προσκάλεσε! Το 1974, η Ελλάδα ελεγχόταν από µια ξενοκίνητη δικτατορία και η Κύπρος είχε δεχθεί την επίθεση των χουντικών µε το πραξικόπηµα εναντίον του ανυπάκουου Μακαρίου. Στις 20 Ιουλίου, όταν ο Αττίλας πάτησε για πρώτη φορά στο νησί, οι Ελληνες σκοτωνόµασταν µεταξύ µας. Φαίνεται ότι µυαλό δεν βάζουµε ούτε στις τραγωδίες…
