Το Βασίλειο της Μακεδονίας, αποτέλεσε κυρίαρχο κράτος της ελληνιστικής Ελλάδας αλλά και τον βασικό πυλώνα της Μακεδονικής Αυτοκρατορίας μέχρι και και τη διάλυσή της κατά τους πολέμους των Διαδόχων.

Αρχικά ο Φίλιππος ο Β' και στη συνέχεια ο Μέγας Αλέξανδρος επέκτειναν και ισχυροποίησαν το Βασίλειο της Μακεδονίας, καθώς ο μεν πρώτος κατέκτησε το μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας, ο δε, δεύτερος αφού κατάφερε να ενώσει σε ένα κράτος και μόνο σχεδόν όλους τους Έλληνες έφτασε τα σύνορα μέχρι και την Ινδία.

Η Αυτοκρατορία έγινε γνωστή και την ισχυρή στρατιωτική της δύναμη και τους εξαιρετικούς πολεμιστές της, οι οποίοι έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ιστορία της Ελλάδας και της παγκόσμιας ιστορίας. Κάποιοι από αυτούς αποτέλεσαν τους πυλώνες της μακεδονικής ισχύος και βοήθησαν στην δημιουργία και διατήρηση της Μακεδονικής Αυτοκρατορίας, η οποία επηρέασε βαθιά την ιστορία και τον πολιτισμό του αρχαίου κόσμου.

Αυτό ήταν το χειρότερο βασανιστήριο στην αρχαία Ελλάδα - Ο «ματωμένος αετός» των Ελλήνων

Μέγας Αλέξανδρος

Ο Αλέξανδρος ο Μέγας (356-323 π.Χ.) είναι ίσως ο πιο διάσημος στρατηγός και πολεμιστής στην ιστορία της Μακεδονίας και του κόσμου. Διαδέχθηκε τον πατέρα του, τον Φίλιππο Β ́, στο θρόνο το 336 π. Χ. σε ηλικία 20 ετών και πέρασε τα περισσότερα χρόνια της διακυβέρνησής του διεξάγοντας μια μακρά στρατιωτική εκστρατεία σε όλη τη Δυτική Ασία και την Αίγυπτο. Μέχρι την ηλικία των 30 ετών, είχε δημιουργήσει μια από τις μεγαλύτερες αυτοκρατορίες στην ιστορία, που εκτεινόταν από την Ελλάδα έως τη βορειοδυτική Ινδία.Η στρατιωτική του ιδιοφυΐα και οι αξεπέραστες στρατηγικές του τον καθιστούν έναν από τους μεγαλύτερους στρατηγούς όλων των εποχών.

Φίλιππος Β' της Μακεδονίας

Ο Φίλιππος Β' (382-336 π.Χ.) ήταν ο πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου και βασιλιάς της Μακεδονίας. Θεμελίωσε την ισχύ της Μακεδονίας με τη μεταρρύθμιση του στρατού και την ανάπτυξη της μακεδονικής φάλαγγας. Κατέκτησε μεγάλο μέρος της Ελλάδας και ετοίμασε το έδαφος για τις μελλοντικές κατακτήσεις του γιου του. Μετά από τη νίκη του στη Μάχη της Χαιρώνειας (338 π.Χ.) κατόρθωσε μετά από πολλά έτη αιματηρών εκστρατειών και έντονων διπλωματικών διαβουλεύσεων να καθυποτάξει και τους τελευταίους πυλώνες αντίστασης στα σχέδια του για επικράτηση στον ελλαδικό χώρο. Η μάχη της Χαιρώνειας σηματοδοτεί ουσιαστικά την αφετηρία της μακεδονικής κυριαρχίας στα πολιτικά πράγματα της νότιας Ελλάδας για σχεδόν έναν αιώνα.

Παρμενίων

Ο Παρμενίων (περ. 400-330 π.Χ.) ήταν ένας από τους πιο έμπιστους στρατηγούς του Φιλίππου Β' και του Αλεξάνδρου του Μεγάλου. Ηγήθηκε πολλών επιτυχημένων εκστρατειών και ήταν βασικός παράγοντας στην νίκη στη μάχη της Χαιρώνειας συμβάλλοντας στην εξάπλωση του Μακεδονικού Κράτους αλλά και στην εκστρατεία του Μ. Αλέξανδρου για την κατάκτηση της Περσίας. Δολοφονήθηκε κατ' εντολή του Μ. Αλεξάνδρου όταν αποκαλύφθηκε πως στο παρελθόν είχε εμπλακεί σε συνομωσία για τη δολοφονία του. Το τέλος του, θεωρήθηκε άδικο από πολλούς Μακεδόνες, καθώς προσφέρει πάρα πολλά στον Φίλιππο και στον Αλέξανδρο και εν τέλει δεν του δόθηκε ευκαιρία να υπερασπιστεί τον εαυτό του.

Κρατερός

Ο Κρατερός (περ. 370-321 π.Χ.) ήταν ένας από τους σημαντικότερους στρατηγούς και πιστός φίλος του μεγάλου Αλεξάνδρου. Διακρίθηκε σε πολλές μάχες και ήταν ένας από τους πιο πιστούς υποστηρικτές του Αλεξάνδρου. Μετά τον θάνατο του Αλεξάνδρου, έπαιξε σημαντικό ρόλο στους πολέμους των Διαδόχων. Πήρε μέρος στην εκστρατεία της Ασίας αρχικά ως ταξίαρχος στην 4η τάξη της μακεδονικής φάλαγγας που την απάρτιζαν οι περίφημοι «πεζέταιροι». Στη μάχη του Γρανικού πολέμησε υπό τις διαταγές του Παρμενίωνα στην αριστερή πτέρυγα της παράταξης που συνέτριψε το πεζικό του βασιλιά των Περσών Δαρείου. Τον Αύγουστο του 321 π.Χ. στην σύγκρουση με τον Ευμένη στην Ελλησποντική Φρυγία, στη Μικρά Ασία, ο Κρατερός έπεσε τραυματισμένος από το άλογό του και καταπατήθηκε απ΄ αυτό.

Περδίκκας

Ο Περδίκκας (περ. 355-321 π.Χ.) ήταν ένας από τους σημαντικότερους στρατηγούς και διαδόχους του Αλεξάνδρου του Μεγάλου. Είχε σημαντική επιρροή και ανέλαβε την κηδεμονία του βασιλείου μετά τον θάνατο του Αλεξάνδρου. Κατά τη δολοφονία του Φιλίππου από τον Παυσανία το 336 π.Χ., ο Περδίκκας μαζί με τον Λεοννάτο κατεδίωξαν τον δολοφόνο, όπου και τελικά τον σκότωσαν κατά την καταδίωξη. Δολοφονήθηκε μέσα στη σκηνή του από τους Πείθωνα, Σέλευκο και Αντιγένη όταν ο στρατός του στασίασε κατά την πορεία προς την Αίγυπτο.

Αντίγονος ο Μονόφθαλμος

Ο Αντίγονος ο Μονόφθαλμος (περ. 382-301 π.Χ.) ήταν στρατηγός και ηγήθηκε πολλών επιτυχημένων εκστρατειών. Μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου, ο Αντίγονος υπήρξε κεντρικό πρόσωπο στους «Πολέμους των Διαδόχων» και ίδρυσε τη Δυναστεία των Αντιγονιδών αφού ανακηρύχθηκε βασιλιάς το 306 π.Χ. Ήταν ο γηραιότερος και σπουδαιότερος από τους διαδόχους τού Αλέξανδρου. Σκοτώθηκε το 301 π.Χ., στο πεδίο της μάχης, στη μάχη της Ιψού ανάμεσα στους Διαδόχους.

 Οι παραπάνω είναι ορισμένοι εκ των στρατηγών που ηγήθηκαν είτε του ιππικού είτε του πεζικού, στα χρόνια της ακμής της Μακεδονίας. Σαφώς δεν είναι οι μόνοι που διαδραμάτισαν ξεχωριστό ρόλο στην πορεία της Αυτοκρατορίας.