Ο Θανάσης Βέγγος καλλιτεχνικά ήταν ένας άνθρωπος που έφτανε στα άκρα, ακόμα και στα φυσικά, βάζοντας μέχρι και τον εαυτό του σε κίνδυνο, για χάρη της τέχνης του.
Μπορεί η σκηνή στην ταινία « Ο Παπατρέχας» κατά την οποία ο Θανάσης Βέγγος περνάει με το κεφάλι μέσα από την τζαμαρία, να ήταν η πιο επικίνδυνη για τον ίδιο, υπάρχει όμως μία άλλη σκηνή από την φιλμογραφία του, ακόμα πιο επικίνδυνη για όλους τους παρεβρισκόμενους.
Στην ταινία Τρελός, Παλαβός και Βέγγος (1967), στην περίφημη σκηνή που οι αναστενάρηδες, μεταξύ των οποίων βρίσκεται τυχαία και ο Θανάσης, χορεύουν το Ντιρλαντά και ο πρωταγωνιστής μας, σε μία γκάφα του πετάει μία φλεγόμενη κάλτσα στην ψάθινη οροφή ενός παρακείμενου κτηρίου.
Η οροφή πιάνει φωτιά και ο κόσμος πανικόβλητος τρέχει να γλιτώσει. Άλλοι πετούν νερό και άλλοι άλλα υλικά.
Στην σκηνή φαίνεται ο Βέγγος στιγμιαία να βρίσκεται κάτω από την φλεγόμενη οροφή.
Και ενώ φεύγει γρήγορα και όλοι πιστεύουν ότι τελείωσε ο κίνδυνος, εκείνος επιστρέφει και πετάει στην φωτιά, αντί για νερό, ένα μπιτόνι με ευφλεκτο υλικό που φουντώνει ακόμα περισσότερο τη φωτιά δημιουργώντας ένα σκηνικό απίστευτης επικινδυνότητας, το οποίο ανά πάσα στιγμή θα μπορούσε να πάει στραβά.
