Τα προβλήματα όρασης αρχίζουν από μικρή ηλικία. Κάποιοι δεν μπορούν να δουν σε απόσταση απάνω από 10 μέτρα χωρίς γυαλιά ενώ κάποιοι χρειάζονται γυαλιά οι φακούς όλη την ημέρα, γιατί αλλιώς βλέπουν τα πάντα θολά. Υπάρχουν όμως και οι εξαιρέσεις που μας κάνουν να σαστίσουμε.
Όπως η περίπτωση της Veronica Seider.
Η Veronica Seider γεννήθηκε στην Δυτική Γερμανία το 1951. Όταν ήταν 21 ετών το Πανεπιστήμιο της Στουτγκάρδης έκανε μετρήσεις όρασης στους φοιτητές του. Μετά τα οπτικά τεστ, το πανεπιστήμιο ανέφερε πως μια φοιτήτρια, η Seider, μπορούσε να ταυτοποιήσει έναν άνθρωπο σε απόσταση 1,6 χιλιομέτρων. Αυτό σημαίνει πως έβλεπε 20 φορές πάνω από τον μέσο όρο. Μέχρι σήμερα είναι η καλύτερη όραση που έχει καταγραφεί.
Η Veronica, οπως αναφέρει το edaily.gr μπορούσε να εντοπίσει σε μεγάλη απόσταση ακόμα και μικρά αντικείμενα. Φυσικά, το όνομά της μπήκε στο βιβλίο των ρεκόρ Guinness. Το φυσιολογικό ανθρώπινο μάτι έχει οπτική οξύτητα 20/20, ενώ εκείνο της Seider 20/2. Η όραση της θα μπορούσε να συγκριθεί με εκείνη ενός τηλεσκόπιου, με την Seider να ισχυρίζεται πως μπορεί να δει συστατικά χρώματα, τα οποία συνθέτουν τα χρώματα στις έγχρωμες τηλεοράσεις.
Από την βιολογία, γνωρίζουμε πως τα χρώματα αποτελούνται από τρία κύρια χρώματα, το κόκκινο, το μπλε και το πράσινο. Ένα φυσιολογικός άνθρωπος βλέπει το προϊόν αυτών των τριών χρωμάτων, τα οποία αναμειγνύονται σε διάφορες αναλογίες. ,
Η Veronica Seider μπορεί να δει τα συστατικά χρώματα αυτών των προϊόντων, δηλαδή το κόκκινο, το μπλε και το πράσινο.
Φυσικά, αφού κανείς δεν έχει τέτοια όραση στον κόσμο, μπορούμε να υποθέσουμε πως πρόκειται για κάποιου είδους γενετική διαταραχή. Όμως η όραση της Veronica Seider μπορεί να μας δείξει πως το ανθρώπινο σώμα είναι ικανό για να έχει εξαιρετικές επιδόσεις. Φυσικά, αν και η περίπτωση της είναι εξαίρεση, δεν θα πρέπει να φερόμαστε σε τέτοιους ανθρώπους ακριβώς έτσι. Εξαιρώντας τους δηλαδή από την κοινωνία.
Η Seider θα μπορούσε άλλωστε να κάνει τα πάντα. Αλλά επέλεξε να ζήσει μια φυσιολογική ζωή και να γίνει οδοντίατρος, όπως ονειρευόταν από το πρώτο έτος του πανεπιστημίου, μέχρι και τον θάνατό της το 2013 σε ηλικία 62 ετών. Ακόμα και αυτοί που μπορούν να τα βλέπουν όλα, έχουν κάθε δικαίωμα να μην θέλουν αν βλέπουν τα πάντα και να ζήσουν όπως οι ίδιοι θέλουν.
