Το να εργάζεται κάποιος εκτός γραφείου προσφέρει περισσότερη άνεση, μεγαλύτερη παραγωγικότητα και εξοικονομεί χρόνο και χρήμα.

Ωστόσο, είναι δυνατόν να καταστήσει δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ εργασιακής και προσωπικής ζωής και να προκαλέσει προβλήματα υγείας, όπως στρες, αϋπνία και κατάθλιψη.

Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν επιστημονικοί φορείς της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO) του Ο.Η.Ε και του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος για τη Βελτίωση των Συνθηκών Διαβίωσης και Εργασίας (Eurofound) σε έκθεσή τους που μελέτησε τις επιπτώσεις της εξ αποστάσεως εργασίας υπό το πρίσμα των νέων τεχνολογικών εξελίξεων, οι οποίες έχουν επιφέρει ανατροπές στο πώς αντιλαμβανόμαστε τον χώρο εργασίας.

Για τις ανάγκες της έρευνας οι επιστήμονες συνέλεξαν στοιχεία από 15 χώρες, μεταξύ των οποίων 10 μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η έρευνά τους έδειξε ότι οι εργαζόμενοι ήταν πιο παραγωγικοί όταν εργάζονταν σε διαφορετικό χώρο από αυτόν ενός συνηθισμένου γραφείου.

Ωστόσο, οι ερευνητές σημείωσαν ότι αυτό συνδεόταν επίσης με κίνδυνο περισσότερων και πιο εντατικών ωρών εργασίας, καθώς και με μεγαλύτερη διείσδυση της επαγγελματικής ζωής στην προσωπική και το αντίστροφο, που μπορεί να οδηγήσει σε υψηλά επίπεδα στρες.

Η έκθεση έκανε διάκριση ανάμεσα σε εργαζομένους που εργάζονται τακτικά στο σπίτι, ιδιαίτερα «κινητικούς» εργαζομένους, δηλαδή εργαζομένους που εργάζονται συνεχώς σε διαφορετικούς χώρους και εργαζομένους που μοιράζουν τον εργασιακό τους χρόνο ανάμεσα σε ένα γραφείο και έναν άλλο χώρο.

Και οι τρεις ομάδες ανέφεραν υψηλότερα επίπεδα άγχους και περισσότερα περιστατικά αϋπνίας από εκείνους που εργάζονταν συνεχώς στις εγκαταστάσεις του εργοδότη τους.

«Η έκθεση αυτή δείχνει ότι η χρήση σύγχρονων τεχνολογιών επικοινωνίας διευκολύνει μια καλύτερη συνολική ισορροπία μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής, αλλά ταυτόχρονα καθιστά ασαφή τα όρια μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής», δήλωσε ο συμπράττων συγγραφέας της έκθεσης κ. Jon Messenger.

H έκθεση παρέχει συστάσεις για την αντιμετώπιση αυτής της αντίφασης, όπως η προώθηση της επίσημης εξ αποστάσεως μερικής απασχόλησης έτσι ώστε οι εργαζόμενοι που δουλεύουν από το σπίτι τους να διατηρούν δεσμούς με τους συναδέλφους τους στο γραφείο και να νιώθουν μεγαλύτερη ευχαρίστηση από την εργασία τους, παράλληλα με τον περιορισμό της άτυπης συμπληρωματικής εργασίας στο σπίτι, που είναι συνυφασμένη με πολλές ώρες εργασίας.

Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας προτρέπει τις κυβερνήσεις να αναπτύξουν πολιτικές που θα ρυθμίζουν τα νέα δεδομένα στους χώρους εργασίας, προβάλλοντας ως θετικό παράδειγμα μια νέα γαλλική διάταξη του κώδικα εργασίας που κατοχυρώνει το δικαίωμα του εργαζομένου να αποσυνδέεται από κάθε μέσο επικοινωνίας με το εργασιακό του περιβάλλον μετά το πέρας του ωραρίου του.

Οι ερευνητές τονίζουν ότι η υιοθέτηση παρόμοιων μέτρων μπορεί να συμβάλει στο να γίνει η επαγγελματική ζωή λιγότερο διάχυτη.