Ο νεότερος αδελφός του βασιλιά Φιλίππου προκάλεσε σκάνδαλο στο Βέλγιο τον περασμένο Ιούλιο, όταν παρέστη σε μια γιορτή στην κινεζική πρεσβεία στις Βρυξέλλες για την 90η επέτειο του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, χωρίς να τον έχει εξουσιοδοτήσει κανείς να εκπροσωπήσει τη χώρα του.
Μια από τις προϋποθέσεις για να λαμβάνει το μισθό του ο 54χρονος πρώην πιλότος στρατιωτικού ελικοπτέρου, που λόγω της ροπής του στις γκάφες του έχουν κολλήσει το παρατσούκλι «Ο Καταραμένος Πρίγκιπας» (“Le Prince Maudit”), είναι να μην έχει επαφές με ξένους αξιωματούχους χωρίς προηγούμενη έγκριση των αρχών της χώρας.
Οι αρχικές σκέψεις της κυβέρνησης, σύμφωνα με ρεπορτάζ του βελγικού Τύπου, ήταν να του κόψουν όλον τον μισθό, αλλά ο πρωθυπουργός Σαρλ Μισέλ κι ο βασιλιάς Φίλιππος θεώρησαν ότι θα ήταν καλύτερη μια περικοπή του μισθού του κατά 15%. Την οριστική απόφαση ετοιμάζεται να λάβει η βελγική κυβέρνηση μέσα στην ερχόμενη εβδομάδα, αλλά ο πρίγκιπας Λοράν διαμαρτύρεται εντόνως.
Απέστειλε, μάλιστα, μια επτασέλιδη επιστολή στον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση διά του δικηγόρου του, στην οποία υποστηρίζει ότι ο νόμος που επικαλείται η κυβέρνηση για την περικοπή του μισθού του είναι αντισυνταγματικός και παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η επιστολή αναφέρει ακόμη ότι η κυβέρνηση καταδικάζει τον 54χρονο γαλαζοαίματο σε «κοινωνική απομόνωση» καθώς μεταξύ των ξένων διπλωματών και απεσταλμένων, με τους οποίους απαγορεύεται να έχει επαφές χωρίς προηγούμενη έγκριση της κυβέρνησης, περιλαμβάνονται και κάποιοι συγγενείς του.
Ο πρίγκιπας Λοράν έχει δεχθεί αρκετές φορές στο παρελθόν σφοδρή κριτική για επαφές με ξένες αντιπροσωπείες χωρίς να έχει λάβει την άδεια των αρχών. Το περασμένο καλοκαίρι τα βελγικά ΜΜΕ ανέφεραν ότι ο πρωθυπουργός Μισέλ μόλις που πρόλαβε την τελευταία στιγμή να εμποδίσει τον Λοράν να μιλήσει σε μια τουρκική συγκέντρωση στο Βέλγιο με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την απόπειρα ανατροπής του Ερντογάν . Δεδομένης της επικριτικής στάσης των Βρυξελλών έναντι του Τούρκου προέδρου για το πογκρόμ που έχει εξαπολύσει κατά αντιφρονούντων στη χώρα του, τυχόν εμφάνιση του Λοράν στη συγκέντρωση θα έφερνε σε εξαιρετικά δύσκολη θέση τη βελγική κυβέρνηση και θα συνιστούσε νίκη της τουρκικής διπλωματίας.
