Οι τελευταίες καταστροφές από τις φωτιές και τις πλημμύρες έχουν επιδράσει στο ψυχολογία όλων των Ελλήνων Πολιτών με αποτέλεσμα να υπάρχει απόγνωση και δυσαρέσκεια για τον Κρατικό Μηχανισμό Πολιτικής Προστασίας, τονίζει σε άρθρο του ο αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Κούσαντας. 

Σημειωτέον πως ο  Αντιστράτηγος εα Κούσαντας Κωνσταντίνος είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων σπουδών στην Διεθνή Ασφάλεια (Plymouth) και Διεθνείς Σχέσεις (Brussels)

Είναι Απόφοιτος του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και έχει υπηρετήσει στο ΝATOϊκό Στρατηγείο Ταχείας Επεμβάσεως στην Ισπανία - Βαλένθια ως Βοηθός Επιτελάρχη

Είναι Ανώτερος Ερευνητικός Συνεργάτης του Κυπριακού Κέντρου Ευρωπαϊκών και Διεθνών Υποθέσεων του Πανεπιστημίου Λευκωσίας. 

Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο 

Η κοινή γνώμη αντιλαμβάνεται την ανεπάρκεια της πολιτείας σε επιχειρησιακό επίπεδο Διαχείρισης της Ειδικής Κατάστασης του φαινομένου που εξελίσσεται από το Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης – Πολιτικής Προστασίας εκ του αποτελέσματος.

Σημαντικός παράγοντας της ανεπάρκειας του συστήματος της Πολιτικής Προστασίας θεωρείται η χρόνια κομματοκρατία από τα χρόνια της μεταπολίτευσης με απίστευτους μηχανισμούς και έντεχνες μεθοδεύσεις. 

1. Η τοποθέτηση κομματικών προσώπων σε υψηλές θέσεις Υπουργείων –Γενικών Γραμματέων, επικρατεί με βάση το κριτήριο της πίστης - υποταγής στον πρόεδρο του κυβερνώντος κόμματος. Δυστυχώς οι περισσότεροι υπουργοί ή υφυπουργοί δεν έχουν καν διαίσθηση των γνωστικών αντικειμένων που απαιτούνται για τις θέσεις αυτές.

2. Ιδιαίτερα το αντικείμενο της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας απαιτεί πλαισίωση με πρόσωπα υψηλής επιχειρησιακής ικανότητας, διορατικότητας, επίκτητων γνώσεων από εκπαιδεύσεις και τεράστια εμπειρία. Απαιτεί τους εκλεκτούς και όχι τους αρεστούς με δημόσιες σχέσεις και γνωριμίες. Οι Μονάδες της ΕΜΑΚ έχουν διεθνείς επιτυχίες, ενώ οι Ένοπλες Δυνάμεις με το εξαιρετικό προσωπικό, μέσα, υλικά, επικοινωνίες και οργάνωση, εάν ζητηθούν έγκαιρα, μπορούν να συνδράμουν αποφασιστικά σε όλες τις φυσικές καταστροφές και όλες τις Ειδικές Καταστάσεις.

3. Η πρόφαση ανάληψης της ‘’πολιτικής ευθύνης’’ ισοδυναμεί με ευθύνη του ''αέρα'' χωρίς καμία συνέπεια (αστική, οικονομική, ατομική, ποινική, πειθαρχική). Εύκολα επικαλείται κάποιος την ανάληψη πολιτικής ευθύνης για τεράστια λάθη του, που πιθανόν στοιχίζουν δεκάδες ζωές ανθρώπων διότι απλά δεν κοστίζει τίποτα. Αντίθετα για αυτόν η ‘’πολιτική ευθύνη’’ μετριέται με ψήφους και όχι με ζωές ανθρώπων.

4. Η διείσδυση της κομματοκρατίας από επίπεδο κομματικό – πολιτικό υπεισέρχεται ακόμα και σε επίπεδο υποψηφίων σε Κοινότητες, Δήμους και Περιφέρειες. Το χρίσμα του ‘’προέδρου του κόμματος’’ αποστέλλεται στον κάθε υποψήφιο του κάθε κόμματος και διεισδύει ακόμα και στην κάλπη της τοπικής κοινωνίας. 

5. Οι κατανομές των πιστώσεων για πρόληψη καταστροφών και έργα προστασίας κατανέμονται με βάση τους επιτήδειους κομματικούς Κοινοτάρχες, Δημάρχους, Περιφερειάρχες που έχουν την ‘’πρόσβαση’’ στα Υπουργεία που παρέχουν τις πιστώσεις. Ακόμα και σε περιοχές που έχουν πληγεί από φωτιές ή πλημμύρες πολλές φορές οι πιστώσεις αποκατάστασης είναι μηδαμινές ελλείψει κομματικών γνωριμιών.

6. Οι δοθείσες πιστώσεις για την πρόληψη ή την αποκατάσταση φυσικών καταστροφών έχουν ως προορισμό κυρίως τους ‘’ημέτερους’’ εργολάβους και κατασκευαστές, που ανήκουν στο κόμμα εξουσίας και αυτούς που γνωρίζουν την έγκριση των πιστώσεων πριν επίσημα δοθούν οι πιστώσεις με έγγραφα.

7. Δυστυχώς η μάστιγα της κομματοκρατίας επεκτείνεται αρνητικά και στους νέους μας όταν βλέπουν την διείσδυση της αναξιοκρατίας της πολιτικής στα συστήματα επιλογών θέσεων εργασίας. Ο πρώτος λόγος μετανάστευσης των νέων μας στο εξωτερικό είναι όχι η έλλειψη εργασίας στην χώρα μας αλλά η αναξιοκρατία σε σχέση με την αμοιβή.

Συμπερασματικά, ένα ολόκληρο σύστημα που αφορά ζωές ανθρώπων που βάλλονται από την καταστροφή της φύσης, εξαρτάται από τον φαύλο κύκλο της κομματοκρατίας που διεισδύει ακόμα και στον πιο απομακρυσμένο πολίτη της Ελληνικής κοινωνίας.