Η Κεφαλονιά, ή αλλιώς Κεφαλληνία, είναι το μεγαλύτερο και πιο νησί των Επτανήσων, στο Ιόνιο Πέλαγος. Είναι επίσης γνωστή για το ιδιαίτερο ενδιαφέρον που παρουσιάζουν τα σπήλαια του νησιού, όπως η βαραθρώδη σπηλαιολίμνη Μελισσάνη, με πολλούς τουρίστες να την επισκέπτονται. Αλλά, μπορεί να υπάρχουν ανθρώπινοι σκελετοί μεγάλων διαστάσεων στην Κεφαλονιά;
Το νησί, του οποίου οι πρώτοι γνωστοί κάτοικοι θεωρούνται πως ήταν οι Λέλεγες, έχει γίνει “μήλον της έριδος” για πολλούς ερευνητές και αρχαιολόγους, που το θεωρούν και το προτείνουν σαν την πιθανότερη πατρίδα του Ομηρικού Οδυσσέα, καθώς διάφορες ενδείξεις, ύστερα από μελέτες, τους οδηγούν σε αυτό το συμπέρασμα, αντί για την γειτονική Ιθάκη.
Στον οικισμό Μαζαρακάτα, με πολλούς επισκέπτες υπάρχει παρατημένος αρχαιολογικός χώρος με 16 θολωτούς τάφους και 83 ταφές διαφόρων σχημάτων και μεγεθών, ανάλογα με το νεκρό. Κάτω από τους τάφους υπήρχαν δρόμοι και σπήλαια μέσα στα οποία γινόταν η μεταφορά των νεκρών. Αξίζει απόλυτα να το επισκεφθεί κάποιος. Δεν υπάρχει ξεναγός ή εισιτήριο.
Αυτή η περιγραφή είναι μια σχεδόν συνηθισμένη κατάσταση που μπορεί να συναντήσει κανείς σε διάφορους αρχαιολογικούς χώρους σε διάφορα σημεία της Ελλάδας. Πολλοί Έλληνες και ξένοι τουρίστες αναρωτιούνται για να ποιο λόγο μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο, αλλά απαντήσεις δεν βρίσκονται ή δεν είναι πάντα ικανοποιητικές. Κατά συνέπεια, αποτελούν ένα μυστήριο, όπως μυστήριο αποτελεί και το παρακάτω μικρό άρθρο που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΕΜΠΡΟΣ”, στις 07/08/1908:
Με τηλεγράφημά του προς το Υπουργείο Εσωτερικών, τον Αύγουστο του 1908, ο Νομάρχης Κεφαλονιάς ανέφερε ότι οι ανασκαφές που ήταν σε εξέλιξη στο χωριό Μαζαρακάτα, είχαν φέρει στο φως πλήθος τάφων της προμυκηναϊκής εποχής, οι οποίοι, ως επί το πλείστον, ήταν ανέπαφοι.
Κατά τη διάνοιξη των τάφων βρέθηκαν ανθρώπινοι σκελετοί μεγάλων διαστάσεων και πληθώρα κτερισμάτων, όπως ζώνες από καθαρό χρυσό, μικρά χρυσά και ασημένια κοσμήματα, σκεύη κλπ. Από τον μεγάλο αριθμό των ανακαλυφθέντων τάφων φαινόταν ότι το μέρος όπου βρέθηκαν ήταν νεκροταφείο κάποιας μεγάλης κοντινής πόλης, της οποίας τα ερείπια αναμένονταν να αποκαλυφθούν, εάν συνεχίζονταν οι ανασκαφές. Όπως αναφερόταν στο σχετικό τηλεγράφημα, είχαν ληφθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα για τη φύλαξη των ευρημάτων.
Όπως εύκολα διαπιστώνει κανείς, στην είδηση της εποχής αναδημοσιεύτηκε στο , δεν αναφέρονται συγκεκριμένα μεγέθη για τους “ανθρώπινους σκελετούς μεγάλων διαστάσεων” οπότε δεν είναι εύκολο να πει κάποιος αν πρόκειται για “γίγαντες” ή απλά για πολύ ψηλούς ανθρώπους, περισσότερο από τον μέσο όρο της εποχής εκείνης ή της σημερινής. Ωστόσο, έρχεται να μας θυμίσει πως δεν είναι η πρώτη φορά που φαίνεται να συναντούμε υπερμεγέθη σκελετούς. , είναι ένα καλό παράδειγμα. Από εκεί και πέρα, όλα αυτά είναι θέματα έρευνας και αντίληψης του καθενός.
