Το ανεύρυσμα είναι μια κατάσταση κατά την οποία το αρτηριακό τοίχωμα εξασθενεί και η αρτηρία μεγεθύνεται σε διάμετρο που υπερβαίνει τη μιάμιση φορά την κανονική της διάμετρο.

Οι ελαστικές ίνες μέσα στο αρτηριακό τοίχωμα εκφυλίζονται, κυρίως λόγω του καπνίσματος. Ως αποτέλεσμα, το αρτηριακό τοίχωμα χάνει την ικανότητά του να συστέλλεται και να επανέρχεται στην τυπική αρτηριακή διάμετρο.  

Η αορτή είναι η πιο κοινή αρτηρία που επηρεάζεται από αυτές τις αλλαγές. 

Η αορτή, η κύρια αρτηρία του σώματος, ξεκινά από την καρδιά και καταλήγει στη λεκάνη, όπου χωρίζεται στις δύο αρτηρίες που φτάνουν στα πόδια. Η τυπική διάμετρος της αορτής είναι 20 mm. Το ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής είναι μια αορτή με διάμετρο μεγαλύτερη από 30 mm. 

Η διάγνωση ενός ανευρύσματος είναι απαραίτητη για την πρόληψη μιας καταστροφικής ρήξης, η οποία μπορεί να οδηγήσει στον θάνατο του ασθενούς λόγω ανεξέλεγκτης αιμορραγία στην κοιλιακή χώρα. 

Η φυσική ιστορία της γυναικείας ανευρυσματικής νόσου δεν έχει εξεταστεί μέχρι στιγμής και δεν υπάρχει συναίνεση σχετικά με τις κατάλληλες ενδείξεις θεραπείας.

Πρέπει η θεραπεία για τις γυναίκες να είναι ίδια με τη θεραπεία για τους άνδρες; - Υπάρχει διαφορά στη φυσική ιστορία και κατά συνέπεια στην ένδειξη θεραπείας; 

Οι γυναίκες με ιστορικό καπνίσματος υποφέρουν από ανευρύσματα σε ποσοστό δέκα φορές υψηλότερο από τις γυναίκες που δεν έχουν καπνίσει ποτέ. Αυτή η συχνότητα είναι εβδομήντα φορές υψηλότερη μεταξύ των γυναικών που καπνίζουν ενεργά σε σύγκριση με τις γυναίκες χωρίς ιστορικό καπνίσματος.

Το ιστορικό των γυναικών με μεγάλα ανευρύσματα είναι χειρότερο από αυτά των ανδρών αφού η διάγνωση του ανευρύσματος γίνεται σε μεγαλύτερη ηλικία όταν η νόσος έχει προχωρήσει και η διάμετρος είναι πιο εκτεταμένη. Η μεγαλύτερη διάμετρος αυξάνει τον κίνδυνο ρήξης και η επιλογή της ελάχιστα επεμβατικής, ενδαγγειακής θεραπείας γίνεται αρκετά δύσκολη. 

Η αποδεκτή ένδειξη για τη θεραπεία ενός ανευρύσματος κοιλιακής αορτής είναι διάμετρος μεγαλύτερη από 55 mm. Αυτή η ένδειξη βασίζεται σε μελέτες που πραγματοποιήθηκαν σε μεγάλους ανδρικούς πληθυσμούς, επειδή ο επιπολασμός της νόσου είναι τέσσερις φορές υψηλότερος στους άνδρες από τις γυναίκες.

Όταν ο κανόνας της διαμέτρου 55 mm για παρέμβαση εφαρμόζεται στις γυναίκες, τα ανατομικά χαρακτηριστικά του ανευρύσματος εμποδίζουν την απλή ενδαγγειακή θεραπεία. Η χρήση ανδρικών κανόνων για παρέμβαση στις γυναίκες καθιστά τη θεραπεία πολύ πιο περίπλοκη και έχει υψηλότερα ποσοστά νοσηρότητας και θνησιμότητας.  

Ο κίνδυνος ρήξης ενός ανευρύσματος του οποίου η διάμετρος είναι 45 mm στις γυναίκες είναι ίσος με τον κίνδυνο ρήξης ενός ανευρύσματος 55 mm στους άνδρες. Αυτά τα δεδομένα οδήγησαν στη δημιουργία ενός «εμπειρικού κανόνα» στον οποίο προστίθενται 10 mm στη διάμετρο που μετράται στο γυναικείο ανεύρυσμα για να εκτιμηθεί ο κίνδυνος ρήξης σύμφωνα με τους επί του παρόντος γνωστούς πίνακες, οι οποίοι βασίζονται στον άνδρα. 

Η τρέχουσα προσέγγιση, η οποία δεν λαμβάνει υπόψη το φύλο, πρέπει να αλλάξει και να θεσπιστούν διαφορετικές κατευθυντήριες γραμμές παρέμβασης για γυναίκες και άνδρες. Οι γυναίκες πρέπει να αντιμετωπίζονται νωρίτερα, με μικρότερη διάμετρο κοιλιακής αορτής. 

Θα πρέπει να διεξαχθούν περαιτέρω μελέτες για την αξιολόγηση του κινδύνου ρήξης στις γυναίκες. Αυτές οι μελέτες ενδέχεται να αλλάξουν τις τρέχουσες κατευθυντήριες οδηγίες για τον προσυμπτωματικό έλεγχο των ανευρυσμάτων, οι οποίες αναφέρονται μόνο σε άνδρες ηλικίας 65 ετών και άνω με ιστορικό καπνίσματος. Φαίνεται ότι οι γυναίκες με ιστορικό καπνίσματος θα πρέπει να ελέγχονται και να αντιμετωπίζονται, εάν είναι απαραίτητο, σε πρώιμο στάδιο. 

Το φύλο φαίνεται να παίζει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη αυτής της νόσου και ως τέτοιο θα πρέπει να αντιμετωπίζεται. Η εφαρμογή αυτών των νέων αντιλήψεων σίγουρα θα έσωζε πολλές ζωές.