Η Ουάσινγκτον από καιρό θεωρεί τη χώρα της Αιθιοπίας, ως κρίσιμο εταίρο σε μια βασική περιοχή, αλλά οι νέες κυρώσεις που μόλις επιβλήθηκαν στην κυβέρνηση της Αντίς Αμπέμπα, θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν και να την ωθήσουν πιο κοντά στο Πεκίνο.
Το Σάββατο, η US International Development Finance Corporation (DFC), εξασφάλισε ένα συμβόλαιο με μια εταιρειών για τη χρηματοδότηση του δικτύου 5G της χώρας, υπό την προϋπόθεση ότι τα χρήματα δεν θα χρησιμοποιηθούν στους κινέζους γίγαντες τηλεπικοινωνιών Huawei και ZTE.
Στη συνέχεια, την επόμενη μέρα, το επέβαλε σαρωτικές κυρώσεις στην κυβέρνηση και τον στρατό της Αιθιοπίας, καθώς και τη μείωση της διεθνούς βοήθειας, για αυτό που θεωρεί παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην περιοχή του Τιγκράι, όπου η Αντίς πολεμούσε μια σύγκρουση με μια επαναστατική περιφερειακή κυβέρνηση .
αναφέρει ότι αυτές οι κυρώσεις, ενδέχεται να επεκταθούν και να συμπεριλάβουν τον αποκλεισμό δανείων από το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα.
Οι κυρώσεις αντιπροσωπεύουν μια πιθανή καμπή στις σχέσεις ΗΠΑ-Αιθιοπίας, οι οποίες έχουν αποδειχθεί, από την αιματηρή σύγκρουση στο Τιγκράι που ξέσπασε τον περασμένο Νοέμβριο.
Η Ουάσιγκτον θεωρούσε εδώ και πολύ καιρό, την Αιθιοπία ως κρίσιμο στην Ανατολική Αφρική, φοβούμενη ότι οποιαδήποτε αποσταθεροποίηση στην περιοχή, θα μπορούσε να βοηθήσει ισλαμικές μαχητικές ομάδες, όπως η Αλ Κάιντα και η , να προκαλέσουν εθνοτικές εντάσεις και να απειλήσουν, την ελεύθερη κυκλοφορία στην Ερυθρά Θάλασσα.
Οι ΗΠΑ θέλουν να διεισδύσουν στην Αφρική, για να αποτρέψουν και να ανταγωνιστούν τις φιλόξενες σχέσεις του Πεκίνου, με πολλές χώρες αυτής της ηπείρου.
Η Ουάσιγκτον βλέπει την εξωτερική της πολιτική, μέσα από το φακό αυτής της αντιπαλότητας, όταν ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Antony Blinken μίλησε πρόσφατα με ηγέτες της Νιγηρίας και της Κένυας, αφρικανικά έθνη να προσέχουν το Πεκίνο.
Για να προσπαθήσει να διεκδικήσει στρατηγική κυριαρχία, η Ουάσινγκτον στρέφεται προς τον κλασικό τρόπο λειτουργίας της, χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα κυρώσεις ως μοχλό για να επηρεάσει την εξωτερική πολιτική της Αιθιοπίας, ενώ χρησιμοποιεί το χρέος ως μέσο για να προωθήσει πολιτικές κινήσεις υπέρ και να ενισχύσει τον ιδιωτικό τομέα, ιδίως εναντίον του Πεκίνου.
Ο DFC, η αναπτυξιακή τράπεζα της Αμερικής, δημιουργήθηκε για να προσπαθήσει να ανταγωνιστεί την πρωτοβουλία Belt and Road της Κίνας (BRI), για επενδύσεις σε αναπτυσσόμενες χώρες.
Ωστόσο, έχει μια πιο ρητή πολιτική και ιδεολογική οπτική γωνία από το πρόγραμμα του Πεκίνου, στο ότι απαιτεί συμμόρφωση με τις αμερικανικές στρατηγικές προτιμήσεις με αντάλλαγμα, δάνεια χαμηλού επιτοκίου και αναγκαστικές ιδιωτικοποιήσεις προς όφελος των αμερικανικών εταιρειών.
Η Ουάσινγκτον χρησιμοποιεί υπό όρους δάνεια και κυρώσεις ταυτόχρονα με την Αιθιοπία, σε μια κατάφωρη προσπάθεια να εξασφαλίσει αυξανόμενη μόχλευση πάνω από τη χώρα.
Για παράδειγμα, η ελάφρυνση των κυρώσεων μπορεί να μεσολαβήσει εγκαίρως, σε αντάλλαγμα για τη συμμόρφωση με τους στόχους κατά της Κίνας, κάτι που η Αμερική είχε λίγη τύχη στην Αφρική, όπου πολλές χώρες προσανατολίστηκαν από καιρό στο Πεκίνο, όχι μόνο επειδή είναι πηγή εύκολης κεφάλαιο, αλλά λόγω της αρχής της μη παρέμβασης της Κίνας.
Αυτό, φυσικά, παρουσιάζει ορισμένα από τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ στην Αιθιοπία.
Οι κυρώσεις που επέβαλε δεν θα ευχαριστήσουν την κυβέρνηση του Πρωθυπουργού της Αιθιοπίας Abiy Ahmed.
Με την επιβολή κυρώσεων από τον στρατό της, σε ποιες χώρες πρόκειται να στραφεί η Αιθιοπία για όπλα; Και ποιοι υποστηρίζουν επίσης την ιδέα της «κυριαρχίας»;
Οι απαντήσεις είναι, φυσικά, η Κίνα και, σε μικρότερο βαθμό, η Ρωσία. Αυτό μπορεί να σημαίνει, ότι ενώ η Αιθιοπία και άλλες χώρες μπορούν να ωφελήσουν τις επενδύσεις των ΗΠΑ, μπορεί να έχει απαράδεκτα υψηλό τίμημα εάν συνοδεύεται από πολιτική παρέμβαση.
Ωστόσο, μπορεί επίσης να παρέχει ένα εργαλείο για τις αφρικανικές χώρες, να διαπραγματευτούν πιο ακριβά με το Πεκίνο.
Αυτή είναι μια συμφωνία, που οι Κινέζοι θα παρακολουθήσουν προσεκτικά και σίγουρα θα ανησυχούν για την Αμερική, που θα κάνει νέα εισβολή στην αφρικανική ήπειρο.
Σε αυτήν την περίπτωση, οι ξένοι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής μπορούν να χαρακτηρίσουν αυτές τις νέες εξελίξεις, ένα νέο « αγώνα για την Αφρική » αλλά αυτό έρχεται με την αποσκευή της άρνησης της ίδιας της αντιπροσωπείας των αφρικανικών εθνών, στην προσπάθεια μεταξύ των υπερδυνάμεων να ανταγωνιστούν για επιρροή.
Σε κάθε περίπτωση όμως, οι ΗΠΑ έχουν καθορίσει μια σαφή στρατηγική για την Αιθιοπία:
Αδυναμία του κράτους (που είναι συχνά πιο ευνοϊκή για την Κίνα), ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα και στη συνέχεια χρήση κυρώσεων, για να επιβάλει το δικό της όραμα για τη διαμόρφωση αυτής της συχνά ταραχώδους αφρικανικής χώρας.
Μόνο ο χρόνος θα δείξει ποια είναι τα αποτελέσματα και ποια υπερδύναμη, τελικά θα αναδειχθεί νικηφόρα στην αφρικανική ήπειρο.
