Ένα έγγραφο της στατιστικής που διενεργήθηκε επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, το οποίο παρουσίασε η Αλβανική Επιτροπή στη Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων το 1919 για την υπεράσπιση των Αλβανών- αποκαλύπτει τον αριθμό και την εθνικότητα των κατοίκων.
Οι πόλεις που αναφέρονται σήμερα ανήκουν στο Μαυροβούνιο και στο νότιο σλαβικό κράτος των Σκοπίων. Έτσι, στην Τούζι (Μαυροβούνιο) απογράφησαν 7647 κάτοικοι και όλοι ήταν αλβανικής εθνικότητας. Στην Γκούσια (Gusinje) καταγράφηκαν 12.073 κάτοικοι από τους οποίος οι 9905 ή το 82,6% ήταν Αλβανοί και 1812 κάτοικοι ήταν Σέρβοι ή 15,5%, ενώ οι υπόλοιποι 356 ή 2,9% διάφοροι.
Στη Ροζάια (Rozhaja) υπήρχαν 17.466 κάτοικοι από τους οποίου οι 15 032 ήταν Αλβανοί δηλαδή το 86,5% ενώ 2434 ή το 13,5% ήταν Σέρβοι.
Στα Σκόπια πριν από έναν αιώνα απογράφηκαν 50.258 Αλβανοί και 29.080 Σέρβοι και Βούλγαροι (σημείωση αλβανικού δημοσιεύματος: δεν υπήρχαν οι λεγόμενοι «μακεδόνες» όπως αυτο-αποκαλούνται σήμερα- αλβανικά: ‘asnjë maqedonas, siç quhen sot’). Οι Αλβανοί στο Τέτοβο ήταν 52,076 κάτοικοι, στο Γκόστιβαρ οι Αλβανοί ήταν 23197.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι Σλάβοι πολίτες σε αυτές τις πόλεις αναφέρονται ως Βούλγαροι. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην πόλη Τούζι όλοι οι κάτοικοι ήταν Αλβανοί, όπως και στην Κατσάνικ, χωρίς Τούρκους, Σέρβους ή άλλους.
Η Πρίστινα του Κοσσυφοπεδίου είχε 60968 Αλβανούς και 11093 Σέρβους, ενώ η Πέγια είχε 50440 Αλβανούς και 13303 Σέρβους. Η Πρίζρεν είχε 64.569 Αλβανούς και 13303 Σέρβους, χωρίς κανένα Τούρκο. Ενώ η Τζιάκοβα είχε 70963 Αλβανούς και 687 Σέρβους.
Δείτε το έγγραφο
