Είναι γνωστό πως όπου τιμάται ο Μεγαλομάρτυρας του Χριστού Γεώργιος, ο παντεπόπτης και παντοδύναμος και ελεήμων Θεός δείχνει την ευαρέσκειά Του με σημεία και θαύματα που ενεργεί μέσω του Μάρτυρά Του. Έτσι και δω δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά αφού η ευλάβεια των πιστών έπειθε τον προστάτη μεγαλομάρτυρα να ενεργεί μεγάλα και τεράστια με την χάρη του Θεού σε όσους κατέφευγαν σ’ εκείνον με πίστη. Στη συνέχεια παραθέτουμε κάποιες από τις σύγχρονες αυτές μαρτυρίες για να εξακολουθήσει να φαίνεται η πρόνοια του αγίου σε όσους τον τιμούν, να φανεί ότι ο ίδιος ο Άγιος είναι ο έφορος και προστάτης του τόπου τιμής του, όπως γίνεται αιώνες τώρα, αλλά ακόμη να μείνει ως ιστορική μαρτυρία και ντοκουμέντο για τις επόμενες γενεές.

1ον. Θεραπεία καρκίνου

Το έτος 2013 η κ. Α.Ψ. κάτοικος γειτονικής κωμόπολης πληροφορήθηκε ότι η γυναίκα του αδελφού της ετών 47 προσβλήθηκε από καρκίνο στο συκώτι. Οι θεράποντες γιατροί αν και συνέστησαν θεραπεία με χημειοθεραπεία έδωσαν πολύ λίγα περιθώρια για ζωή. Την ημέρα που τελούνταν τα εγκαίνια του καθολικού της Μονής η κ. Α. Ψ. που είναι παρούσα παίρνει ως ευλογία ένα μικρό κομμάτι από τον χιτώνα εμποτισμένο με κηρομαστίχη από τα εγκαίνια που τεμαχίζεται και που ως συνήθως μοιράζεται στο τέλος της Θείας Λειτουργίας στους πιστούς. Ζήτησε και λίγο λαδάκι από την Κανδήλα του Αγίου για την άρρωστη νύφη της. Την επόμενη την επισκέφθηκε στο νοσοκομείο και της έδωσε το λαδάκι και το μικρό ύφασμα με την κηρομαστίχη και μια εικονίτσα του Αγίου, να σταυρωθεί. Η Επέμβαση του Αγίου ήταν τόσο άμεση που ο καρκίνος όχι μόνο υποχώρησε αλλά εξαφανίστηκε εντελώς. Σήμερα η κοπέλα ζει και χαίρει άκρας υγείας δοξάζοντας τον Θεό.

2ον. “Μην φοβάσαι από τώρα είσαι καλά…”

Ο Άγιος Παΐσιος για τη Μεγάλη Παρασκευή

Η κ. Ε. Κ που διαμένει στην Αθήνα διαπιστώνει το 2012 ότι εμφανίστηκε καρκίνος στο πάγκρεας. Οι γιατροί επιμένουν να αρχίσει θεραπείες και εν τέλει να υποστεί επέμβαση. Οι θεραπείες αρχίζουν χωρίς ιδιαίτερα αποτελέσματα και αποφασίζεται η ημερομηνία της επέμβασης. Η κατάσταση της υγείας της είναι πολύ άσχημη. Εκείνη έρχεται στον άγιο και τον παρακαλεί να την βοηθήσει. Την παραμονή της επέμβασης και ενώ είναι στο νοσοκομείο για να ετοιμαστεί βλέπει στον ύπνο της έναν μελαχρινό νέο  όπως είναι στην εικόνα του, να την σταυρώνει στο σημείο που ήταν ο καρκίνος και να της λέει ¨μην φοβάσαι από τώρα είσαι καλά, το κακό έφυγε¨. Όταν ξύπνησε αναγνώρισε τον Άγιο και διηγήθηκε το όνειρο στους δικούς της. Δεν πίστεψαν πως θεραπεύθηκε, το ίδιο επίσης και οι γιατροί που την ετοίμασαν για την επέμβαση. Αυτό που κατάφεραν ήταν να διαπιστώσουν οι ίδιοι με τα μάτια τους την ώρα της επέμβασης που τελικά έγινε, ότι ο καρκίνος είχε εξαφανιστεί.

3ον. Ανεύρεση παιδιού

Η ώρα περνάει και ο μικρός Νίκος από την Χαλκίδα δεν έχει επιστρέψει ακόμη σπίτι του από την απογευματινή επίσκεψη για παιχνίδι στο σπίτι του φίλου του και συμμαθητή. Όταν οι γονείς συνειδητοποιούν ότι ο μικρός τους γιος έχει εδώ και ώρες φύγει από το σπίτι του φίλου του για να επιστρέψει αλλά ακόμη δεν δεν είναι σπίτι αναστατώνονται και τον αναζητούν σε κάθε πιθανό τόπο. Είναι ήδη αργά οπότε ειδοποιούν την αστυνομία  και αρχίζουν οι έρευνες για τον εντοπισμό του μικρού. Έντρομοι οι γονείς ειδοποιούν το μοναστήρι και παρακαλούν τον Άγιο να κάνει το θαύμα του. Δεν πέρασαν πάνω από, πέντε λεπτά και η οικογένεια ειδοποίησε ότι ο μικρός βρέθηκε και είναι ασφαλής.

4ον. “Να πας στο μοναστήρι μου στο Μαυρομμάτι”

Όταν στην αρχή του καλοκαιριού του 2013 αρχίσαμε να χτίζουμε το ναό δεχθήκαμε μια επίσκεψη από μια κυρία μεγάλης ηλικίας που φαινόταν να ψάχνει κάτι. Ήταν ανήσυχη και ζήτησε να δει τον ηγούμενο. Ήταν άγνωστη σε μας τόσο η ίδια όσο και η παρέα που την συνόδευε. Ρωτούσε διάφορα για το μοναστήρι και ήθελε να βεβαιωθεί ότι πρόκειται για τον Άγιο Γεώργιο Μαυρομματίου. Αφού βεβαιώθηκε μας εκμυστηρεύθηκε ότι για πρώτη φορά έρχεται στα μέρη και είναι από μια πόλη της βορείου Ελλάδος. Είχε από οικονομίες μαζέψει αρκετά χρήματα και παρακαλούσε τον Θεό να της φανερώσει πώς να τα διαθέσει μιας και τα παιδιά της ήταν τακτοποιημένα οικονομικώς. Είδε λοιπόν στον ύπνο της τον Άγιο να της λέει ¨είμαι ο Άγιος Γεώργιος τα χρήματα που έχεις να τα πας στο μοναστήρι μου στο Μαυρομμάτι, γιατί μου φτιάχνουν το σπίτι μου και έχουν ανάγκη…¨. Χρειάστηκε βέβαια το ίδιο όραμα να το ξαναδεί γιατί δεν είχε ξανά τέτοια εμπειρία αλλά ούτε πού ήταν το Μαυρομμάτι ήξερε ούτε φυσικά το μοναστήρι και δυσπιστούσε. Πολύ συγκινημένη κατέθεσε ένα μεγάλο ποσό ως δωρεά για την ανέγερση του καθολικού, έδωσε και σε μας την δύναμη που χρειαζόμασταν για το δύσκολο έργο της ανεγέρσεως.

5ον. Θεραπεία δαιμονιζομένου

Τα μαύρα χρόνια της κατοχής η μητέρα του κ. Α. Κ από το χωριό Λεύκτρα ήταν έγκυος στον ίδιο όταν την έπιασαν μαζί με άλλους και τους οδηγούσαν στο εκτελεστικό απόσπασμα. Πέρασαν έξω από το μοναστήρι που τότε ήταν εξωκκλήσι. Όπως ο ίδιος διηγείται, η μητέρα του επικαλέστηκε τον Άγιο και τον παρακάλεσε να γλιτώσει την εκτέλεση και έταξε μια ¨λειτουργία¨ στον Άγιο. Όντως γλίτωσε από το απόσπασμα, γέννησε το παιδί της, ξέχασε όμως το τάμα στον Άγιο. Όταν το παιδί έγινε περίπου δύο ετών δαιμονίστηκε και όταν το δαιμόνιο τον τάραζε γινόταν  εκτός εαυτού. Στην ηλικία των πέντε ετών βλέπει σε όραμα την Παναγία να του λέει: ¨Να πεις στην μάνα σου να κάνει το τάμα της στον Άγιο Γεώργιο γιατί το ξέχασε και εκείνος θα σε θεραπεύσει¨. Το παιδί διηγήθηκε στην μάνα του το περιστατικό και εκείνη αμέσως θυμήθηκε την υπόσχεσή της. Κατά την διάρκεια της θείας Λειτουργίας το παιδί άρχισε ξανά να ταράζεται και να μην μπορεί να σταθεί πουθενά. Είδε τότε να βγαίνει από την εικόνα του ο Άγιος και να πιάνει τον δαίμονα και να τον τραβάει έξω από το σώμα του παιδιού. Τότε το παιδί ηρέμησε κοινώνησε και θεραπεύθηκε από το ακάθαρτο πνεύμα που το είχε καταλάβει. Το περιστατικό μας το διηγήθηκε ο ίδιος που τώρα είναι μεγάλος άνθρωπος.

6ον. Ο Άγιος συνοδοιπόρος

Πολλές είναι οι μαρτυρίες ανθρώπων που άκουσαν τον καλπασμό του αλόγου του Αγίου και άλλων που είδαν την φιγούρα του ως καβαλάρη στον χώρο της αυλής. Για παράδειγμα η ιστορία του κ. Σ.Γ. κατοίκου Μαυρομματίου. Όταν ως παιδί διερχόταν πεζός από τον χώρο της μονής, τον διακατείχε ο φόβος για το πώς θα περάσει νύχτα μέσα στο βαθύ σκοτάδι για να επιστρέψει στο σπίτι του από το χωράφι που εργαζόταν ως αργά. Όταν λοιπόν έφτασε στον Άγιο άκουγε πίσω του τον καλπασμό του αλόγου και σκεφτόταν ότι κάποιος μεγαλύτερος τον ακολουθεί και δεν είναι μόνος του. Μόνο όταν έφτασε σπίτι του συνειδητοποίησε ότι κανείς μεγαλύτερος δεν τον ακολουθούσε άλλα ο Άγιος ήταν αυτός που τον συνόδευε.

7ον. Αγγελική υμνωδία

Συγκλονιστικό είναι και το ακόλουθο θαύμα αφού για άλλη μια φορά αποδεικνύεται περίτρανα ότι ο Άγιος είναι παρόν στο μοναστήρι του. Στις αρχές του 2016 ένα ζευγάρι από κάποια κοντινή επαρχία του νομού έρχεται στο μοναστήρι κατόπιν συνεννόησης με τον Γέροντα για να εξομολογηθεί. Το ραντεβού είναι στις τέσσερις το απόγευμα. Το ζευγάρι φτάνει στο μοναστήρι περίπου είκοσι πέντε λεπτά νωρίτερα και κατεβαίνει ο σύζυγος μιας και έφτασαν νωρίτερα από την καθορισμένη ώρα για να κάνει έναν μικρό περίπατο, ενώ η σύζυγος παραμένει στο αυτοκίνητο. Κατεβαίνοντας από το αυτοκίνητο όμως ακούει ψαλμωδία δυνατά και καθαρά και σκέφτεται ότι οι πατέρες έχουν ήδη αρχίσει τον εσπερινό και έχουν μάλιστα τα μικρόφωνα ανοιχτά. Η αρχική του σκέψη είναι να μην ενοχλήσει τους πατέρες, το λέει στην γυναίκα του και αποφασίζει να κάνει τον γύρο της Μονής για να περάσει η ώρα. Πράγματι περπάτησε γύρω από την Μονή εξακολουθώντας να ακούει την ψαλμωδία. Όταν έφτασε ξανά στην είσοδο της Μονής βλέπει να τον χαιρετούν κάποιοι πατέρες που διέρχονταν με το αυτοκίνητο που ωστόσο δεν συνειδητοποίησε καλά ποιοι ήταν. Η ώρα έχει πάει τέσσερις και ακούει τον θόρυβο του μάνταλου στην πόρτα. ¨Καλώς τους¨ ακούει τον Γέροντα να τους λέει και εκείνος απαντά: ¨ευλογείτε, να μας συγχωρείτε σας βγάλαμε από τον εσπερινό¨, ¨ποιον εσπερινό¨απαντά ο Γέροντας ¨μόλις μπήκαμε στο Μοναστήρι, είχαμε κατεβεί στην Αλίαρτο για syper market, μα σας χαιρετήσαμε κιόλας πριν λίγα δευτερόλεπτα από το αυτοκίνητο, και μας χαιρετήσατε και σεις¨. Ο άνθρωπος ακούει τον Γέροντα και δεν μπορεί να καταλάβει τι έχει συμβεί, και ξαναλέει κοιτώντας και την γυναίκα του: ¨Συγνώμη νομίζαμε πως ο εσπερινός αρχίζει αργότερα¨ και η έκπληξη γίνεται ακόμη μεγαλύτερη όταν ακούει για δεύτερη φορά τον Γέροντα να του λέει: ¨Μα γιατί ζητάτε συγνώμη, σας είπα ότι δεν είχαμε εσπερινό, δεν ήμασταν καν εδώ, περάστε να ξεκλειδώσω το Καθολικό να προσκυνήσετε¨. Πέρασαν και μπήκαν στο αρχονταρίκι, παρακολουθώντας ταυτόχρονα τον Γέροντα που ξεκλείδωνε το Καθολικό και τον άλλον πατέρα μαζί του.  Μπήκαμε όλοι στο αρχονταρίκι και άρχισε να μας διηγείται τότε τι είχε προηγηθεί . Κατάλαβε ότι μόλις είχαμε μπει στο μοναστήρι και δεν υπήρχε τίποτα και κανείς που να μπορεί να παίζει ύμνους. Άρχισε τότε να συνειδητοποιεί ότι η ψαλμωδία δεν προερχόταν από τους πατέρες της Μονής αλλά ούτε από κάποιο κασετόφωνο ή διερχόμενο όχημα, αλλά ο Θεός επέτρεψε να ακούσει άνωθεν υμνωδία, για τους λόγους που Εκείνος γνωρίζει, αλλά και για να αποδειχθεί για άλλη μια φορά ότι οι τόποι λατρείας του Θεού και τιμής στον Μεγαλομάρτυρα είναι τόποι θεοσκέπαστοι και με συνεχή την παρουσία της Θειας παντοδυναμίας Του.

8ον. ¨Πάρε τα χρήματά σου…¨

Λίγα χρόνια πριν από την ίδρυση της μονής που έγινε το 1997, την φροντίδα του ναΐσκου είχαν αναλάβει οι κάτοικοι της περιοχής, κυρίως του Μαυρομματίου. Χρειάστηκε κάποτε να βαφτεί ο ναός και έτσι συμμφώνησαν με κάποιον μάστορα της περιοχής να το αναλάβει. Τα χρήματα που απαιτούνταν για την εργασία ήταν περισσότερα από αυτά που μπορούσε να διαθέσει ο δωρητής. Παρά ταύτα ο μάστορας δέχθηκε και άρχισε την εργασία. Κάποια μέρα που βρισκόταν μέσα στον ναό και έβαφε,  έρχεται κάποιος κύριος, ο οποίος ήταν άγνωστος στον ελαιοχρωματιστή, και τον ρωτάει πόσο θα στοιχίσει αυτό που κάνει. Εκείνος με τη σειρά του, του αναφέρει ότι θα πληρωθεί με λιγότερα από τα συμφωνηθέντα διότι δεν υπήρχαν τα χρήματα. Τότε ο άγνωστος κύριος βγάζει από την τσέπη και δίνει στον μάστορα το ποσό που υπολείπονταν, λέγοντάς του: ¨Πάρε τα χρήματά σου¨ και πριν προλάβει να ρωτήσει τίποτα ο μάστορας, ο παράξενος επισκέπτης βγαίνει από τον ναό. Το παράδοξο είναι ότι όταν ο Μάστορας τον ακολούθησε για να τον ρωτήσει ποιος είναι και ποιος τον έστειλε, διαπίστωσε ότι παρά το ότι έτρεξε πίσω του, ο παράξενος προσκυνητής είχε εξαφανιστεί. Και όταν ακόμη ρώτησε τους ανθρώπους που του είχαν αναθέσει την δουλειά αν έστειλαν κάποιον να τον πληρώσει, εκείνοι απάντησαν ότι δεν γνώριζαν τίποτα και ούτε μπορούσαν να καταλάβουν από την περιγραφή ποιος μπορεί να ήταν ο ¨παράξενος απεσταλμένος¨.