Όταν οι πνευματικοί άνθρωποι χτυπιούνται, αυτό σημαίνει ότι βρίσκονται υπό την επίδραση πολλών άλλων πνευμάτων, που δεν έχουν καμμιά σχέση με το ένα Άγιο Πνεύμα.

Παλιά το Άγιο Πνεύμα φώτιζε, υπαγόρευε. Μεγάλη υπόθεση!

Σήμερα δεν βρίσκει προϋποθέσεις, για να κατεβή.

Η βαβυλωνία στην Παλαιά Διαθήκη ήταν αθώα. Ζητούσες λ.χ. λάσπη και σου έφερναν άχυρα.

Τώρα έχουμε βαβυλωνία με πάθη. Ζητάς λάσπη και σου ρίχνουν τούβλο στο κεφάλι.

Αν όμως ο άνθρωπος βγάζη τον εαυτό του από κάθε ενέργειά του και κόβη το θέλημά του, τότε δουλεύει σωστά, και τότε θα έχη οπωσδήποτε θείο φωτισμό και θα υπάρχη πνεύμα συνεννοήσεως.

Γιατί, όταν βγάζη την δική του ιδέα, έρχονται θείες ιδέες.

Πρέπει να αποκτήση κανείς αισθητήριο πνευματικό, για να έχη και τον θείο φωτισμό. Είναι βασικό να γίνη αυτή η δουλειά, για να καταλάβουν οι άνθρωποι μερικά πράγματα. Ιδίως στην εποχή μας αυτό μας το επιβάλλουν οι περιστάσεις.

Βλέπετε, και στην Μικρά Ασία, τότε σʹ εκείνα τα δύσκολα χρόνια, τους ανάγκαζε η κατάσταση και έπαιρνε στροφές το μυαλό τους. Μπορεί δύο Έλληνες να ήταν μπροστά σε Αρμενίους και Τούρκους και συνεννοούνταν, χωρίς να καταλάβουν τίποτε ούτε οι Αρμένιοι ούτε οι Τούρκοι.

Για έναν λόγο παραπάνω σήμερα που βλέπεις σε τι κατάσταση ζούμε, είναι ανάγκη οι πνευματικοί άνθρωποι να συνεννοούνται.

Θα έρθουν δύσκολα χρόνια. Πρέπει να παίρνη στροφές το μυαλό. Αν δεν παίρνη στροφές το μυαλό του ανθρώπου και δεν υπάρχη και θείος φωτισμός, τότε σε κάθε περίπτωση πρέπει να παίρνη εντολή πώς να κινηθή.

Μην περιμένετε να σας τα πούν όλα. Μερικά πράγματα, χωρίς να σας τα πουν, μόνες σας πρέπει να τα καταλαβαίνετε.

Θυμάμαι, μια φορά στην Κόνιτσα, πριν πάω στρατιώτης, είχαμε μάθει ότι έρχονταν οι αντάρτες. Ήμασταν τέσσερις – οι τρεις ήταν Μουσουλμάνοι – και κρυφτήκαμε σε ένα τούρκικο σπίτι που ήταν στην άκρη της πόλης.

Ένα Τουρκάκι πέντε χρονών κατάλαβε και μας λέει: «Πάτε μαγειγειό, βγω έτσω ̓γω». Μπήκαμε λοιπόν στο μαγειρειό, βγήκαμε πίσω από το σπίτι και έτσι προλάβαμε να κρυφτούμε σε κάτι αποθήκες πιο κάτω.

Αυτό βγήκε έξω και είπε στους αντάρτες ότι δεν είναι κανείς μέσα και έφυγαν. Παιδάκι πέντε χρονών, τόσο δα, να μην ξέρη να μιλήση, και είδατε πόσο συνετά φέρθηκε! Πα, πα, σπίρτο ήταν! Βλέπεις, παρατηρούσε, αγαπούσε, ενώ ένας μεγάλος μπορεί από απερισκεψία να έκανε κακό.

Εμείς βαπτισμένοι, μυρωμένοι, με κατηχήσεις, με μελέτες, να μη μένουμε σε υπανάπτυκτη, νηπιώδη κατάσταση.

Να είστε ξεφτέρια.

Ξέρετε ποια είναι ξεφτέρια; Τα Εξαπτέρυγα. Έχουν έξι φτερά και τα χτυπούν ψάλλοντας το «Άγιος, Άγιος, Άγιος».

Να πετάτε, να έχετε έξι φτερά!