Του Άγγελου Ρούσσου

Δείγμα του ψυχικού και κοινωνικού “Τιτανικού” που ζούμε σε τούτο εδώ τον τόπο όπου σαν σύγχρονος “Λαλάκης ο εισαγόμενος” ο Έλληνας υιοθετεί κάθε ξενόφερτο δάκρυ λησμονώντας να πονέσει για τις εγχώριες τραγωδίες είναι όσα συμβαίνουν μετά την φονική πλημμύρα της Μάνδρας.

Αποδεικνύοντας πως η κρίση κάθε άλλο παρά οικονομική είναι , αλλά ηθική και πνεματική, ο Έλληνας ούτε την σημαία του στο προφιλ του στο facebook άλλαξε ούτε je suis aller grece έγραψε κατά παραλλαγή όσων αστραπιαία πράττει όταν υπάρχει ένα τρομοκρατικό χτύπημα στο εξωτερικό ή γενικά χάνονται άδικα ζωές εκτός των τοιχών.

Σαν τους τουρίστες στα θέρετρα στο Μπαλί πριν από μερικά χρόνια που συνέχιζαν τις διακοπές τους ανάμεσα σε πτώματα σαν να μην συμβαίνει τίποτα μετά το φονικό τσουνάμι προ κάποιων ετών.

Όμως είναι αυτή η ίδια νοοτροπία που μυρίζει πτωμαϊλα… Σάπιες ψυχές που δεν συγκινούνται από τις χαμένες ζωές και τις βυθισμένες στην απόγνωση οικογένειες μόνο και μόνο επειδή είναι Έλληνες.

Και επειδή είναι Έλληνες οι πλημμυριοπαθείς της Μάνδρας “καλά να πάθουν γιατι έχτιζαν πανω σε ρέμματα και αυθαίρετα και..και…και…”

Και έχουν ξεμείνει μεμονωμενοι φορείς και ασφαλώς η πανταχού παρούσα σε αυτές τις περιπτώσεις όσο και να την κατηγορούν οι κατ΄επάγγελμα υβριστές της Εκκλησία να παλεύουν για να στηρίξουν τους πληγέντες.

Πιο πρόσφατο παράδειγμα η πρωτοβουλία της Μητρόπλης Φθιώτιδος. Χθες ο τοπικός Μητροπολίτης Νικόλαος ανακοίνωσε ότι κατόπιν συνεννοήσεως με τον Μητροπολίτη Μεγάρων και Σαλαμίνος κ. Κωνσταντίνο, του οποίου το ποίμνιο αυτές τις ημέρες ζει το δράμα της θεομηνίας που έπληξε τις περιοχές της Δυτικής Αττικής, η Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος θα αποστείλει άμεσα ένα φορτηγό γεμάτο με καινούργια ρούχα και παπούτσια για να βοηθηθούν έστω και στο ελάχιστο οι εμπερίστατοι αδελφοί μας.

Κι από κοντά καποιες προσπάθειες με συλλογή ρούχων και τροφίμων ή άλλων ειδών μέσω ίντερνετ. Και το κράτος απών…

Και τι μένει τελικά; Η ντροπή του να είσαι τέτοιος άρρωστος ηθικά Έλληνας σε μια ούτως ή άλλως αρρωστημένη εποχή. Αμέτρητες φορές έχουμε γίνει μάρτυρες στη θλιβερή πραγματικότητα της ανοργανωσιάς και της μπαχαλοποίησης αυτού του κράτους. Ουκ ολίγες στιγμές αισθανόμαστε ντροπή όταν βλέπουμε πως αντιμετωπίζουν τα κάθε λογής προβλήματα οι άλλες χώρες και πως χειριζόμαστε εμείς ανάλογες καταστάσεις.
Και το κακό είναι πως οι δικοί μας πολιτικοί δείχνουν να στερούνται εντελώς όχι μόνο ικανοτήτων αλλά και εθνικής συνείδησης.