Η Τουρκία διαθέτει στο οπλοστάσιό της τα εξής πυραυλικά συστήματα:

1.Kasırga, με εμβέλεια 100 χιλιομέτρων

2.Yıldırım, με εμβέλεια 150 χιλιομέτρων και ακρίβεια 150 μέτρων

3.Bora, με εμβέλεια 300 χιλιομέτρων και ακρίβεια 50 μέτρων (ουσιαστικά είναι ο Yıldırım με μεγαλύτερο βεληνεκές)4. Tayfun με εμβέλεια 561 χιλιομέτρων μέχρι στιγμής, με προπτική σύμφωνα με τα λεγόμενα του Ερντογάν να φθάσει τα 1000 χιλιόμετρα.

4. Tayfun με εμβέλεια 561 χιλιομέτρων μέχρι στιγμής, με προπτική σύμφωνα με τα λεγόμενα του Ερντογάν να φθάσει τα 1000 χιλιόμετρα.

Αν προβούμε σε εγκατάστασή των παραπάνω πυραυλικών συστημάτων σε υποθετικές θέσεις σε μικρή απόσταση από τα μικρασιαστικά παράλια πάνω σε έναν χάρη, με βάση τα βεληνεκή τους, προκύπτει ότι όλα τα νησιά μας ανατολικότερα του 25ου μεσημβρινού, στον οποίο η Τουρκία επιθυμεί να διχοτομήσει το Αιγαίο, βάλλονται από τα παραπάνω συστήματα.

Συνεπώς θεωρητικά στόχοι στρατηγικής σημασίας , όπως υποδομές ηλεκτρικού ρεύματος, νερού, γέφυρες, φράγματα, λοιπά έργα κοινής ωφελείας, καθώς και στρατιωτικοί στόχοι όπως αεροδρόμια, λιμάνια, στρατόπεδα, αποθήκες πυρομαχικών και έργα οχυρώσεως, δύναται να βληθούν από τους Τούρκους.

Στο Καστελόριζο ο Δένδιας σήμερα «τρίβει στα μούτρα» της Τουρκίας τα περί αποστρατικοποίησης

Και λέμε θεωρητικά, γιατί η Ελληνική επικράτεια στο σύνολό της καλύπτεται από ένα ισχυρότατο πλέγμα πολυεπίπεδης διαλειτουργικής διακλαδικής αντιαεροπορικής αμύνης, ικανής να αντιμετωπίσει σε πολύ μεγάλο βαθμό την τουρκική απειλή.

Επίσης η προσθήκη στο τουρκικό οπλοστάσιο πολλών drones , διαφόρων αποστολών και δυνατοτήτων , προκειμένου να αντιμετωπίσει την νέα τουρκική απειλή.

Διαπίστωση ωστόσο από όλα τα παραπάνω είναι ότι η Τουρκία αυξάνει διαρκώς τις επιθετικές της δυνατότητες με πυραυλικά συστήματα μεγάλου βεληνεκούς και drones, προκειμένου να επιφέρει πλήγματα σε βάθος στην Ελληνική επικράτεια χωρίς ανθρώπινες απώλειες για την ίδια, με την Ελλάδα στον αντίποδα να ενισχύει τα αμυντικά της μέσα με ενίσχυση της αντιαεροπορικής της άμυνας και εγκατάσταση anti-drone συστήματος, αλλά να στερείται την δυνατότητα να πλήξει την τουρκική ενδοχώρα σε βάθος με Στρατηγικά όπλα, πλήν της πολεμικής της Αεροπορίας και του Πολεμικού ναυτικού της και με πυραυλικά συστήματα σε μικρούς αριθμούς και μεσαίου βεληνεκούς.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία κατέδειξε ότι αντενδείκνυται η χρήση ακριβών Ουκρανικών αντιαεροπορικών πυραύλων για την αναχαίτιση φθηνών Ρωσικών drones, τα οποία ενεργώντας μαζικά σε συνεργασία με εκτόξευση πυραύλων εδάφους-εδάφους από τους Ρώσους , δημιουργούν υπερκορεσμό της Ουκρανικής αεράμυνας διαπερνώντας την, επιφέροντας παράλληλα εξάντληση σε πυρομαχικά των Ουκρανικών αντιαεροπορικών συστημάτων.

Κοινώς η Ελλάδα θα πρέπει να κινηθεί στην αγορά όχι μόνο αμυντικών οπλικών συστημάτων και μέσων, αλλά και επιθετικών, που θα της δίνουν την δυνατότητα να πλήξει στόχους σε βάθος στην τουρκική ενδοχώρα, χωρίς να ρισκάρει την παραμικρή ανθρώπινη απώλεια.